Leesverslag Ik omshels je met duizend armen

Leesverslag 'Ik omhels je met duizend armen' van Ronald Giphart

Algemene informatie

a.       1. Ronald Giphart, Ik omhels je met duizend armen.
2. Amsterdam, eerste druk; oktober 2000, elfde druk; maart 2004
3. 319 pagina’s

b.      Genre: roman

c.       Samenvatting: Giph is samen met zijn vrienden en/of collega’s (allemaal bekende acteurs of modellen) op een korte vakantie op het tropische eiland La Palma. Daar schrijft hij een brief aan zijn vriend, aan wie hij ook Giph schreef (zijn vorige boek). In deze brieven vertelt hij onder andere over zijn tijd als nachtwaker in een ziekenhuis, de strijd van zijn moeder tegen MS met daaropvolgend de 'prettige' euthanasiedood, en over de 'minder prettige' gebeurtenissen op het eiland. Tijdens de vakantie loopt namelijk alles uit de hand: Giph heeft ooit videotapes van de laatste dagen van zijn moeder gemaakt, tijdens de vakantie komt uit dat Benny & Thijm in bezit van deze banden zijn gekomen en deze hebben verkocht aan de televisie. Giph voelt zich verschrikkelijk belazerd en stoot al zijn vakantievrienden direct van zich af en neemt wraak, door beelden van zijn beroemde ‘vrienden’ volop in actie tijdens de orgie van de nacht ervoor, via het internet door heel Nederland te verspreiden. Ook krijgt zijn vriendin Samarinde nog een miskraam om het geluk van Giph helemaal te verpesten. Zijn korte vakantie eindigt zo dus rampzalig.

Verwachtingen

Dit boek stond al een tijdje bij ons in de boekenkast. Ik was op zoek naar een boek om te lezen en ik had pas een klein stukje van Ronald Giphart gelezen. Zijn schrijfstijl sprak me wel aan. Ik had weinig verwachtingen voordat ik het boek ging lezen, mijn moeder raadde het me aan. Ze zei dat het goed was voor mijn woordenkennis en toen werd ik wel nieuwsgierig.

Motieven en thema’s

Motieven:
Euthanasie: Lotti, de moeder van Giph, is al een tijdje ziek en ze kan steeds minder. Ze leed aan de spierziekte MS. Lotti was een trotse vrouw en kon er niet tegen dat ze zichzelf zo af zag takelen. Ze wilde euthanasie plegen omdat ze niet wilde wachten op het moment dat ze dood zou gaan. Giph heeft het moeilijk gehad met de beslissing, maar zijn moeder was er heel gelukkig mee, dus dat maakte het voor hem ook minder moeilijk.

Seks: een steeds weer terugkomend motief is seks. Dit is heel typerend voor de schrijfstijl van Giphart. Het is ook een van de dingen die Giph en zijn vrienden gemeen hebben in het boek.

Relaties:  in het boek zijn er veel verschillende relaties. Het is soms slecht te volgen wie nu wat met wie heeft gehad. Ook de relatie met zijn zus vindt Giph moeilijk. Ze mogen elkaar eigenlijk niet, maar zorgen toch samen voor hun zieke moeder. Als de dood van Lotti nadert, worden ze hechter.

Thema:

Gelukkig zijn: Giph denkt na over wat ‘gelukkig zijn’ precies inhoudt. Daarbij denkt hij aan zijn moeder, die gelukkig wilde sterven. Hij herhaalt zelf ook vaak dat hij gelukkig is en waarom hij precies gelukkig is.

Beoordeling

a.      Schrijfstijl: Giphart heeft een hele directe schrijfstijl. Hij wisselt snel en vloeiend van onderwerp, zonder dat het rommelig wordt. Hij heeft het veel over seks. Er is enige algemene kennis nodig om zijn grappen te begrijpen. Af en toe moest ik dingen opzoeken om te begrijpen waar hij het over had, maar dat maakt het boek alleen maar leuker. De toon in zijn zinnen is vaak ironisch, en een tikje cynisch. Ik vind Giphart een woordkunstenaar, hij maakt bijzondere zinsopbouw waardoor en zijn boek niet saai wordt.
Blz. 58: We barsten niet in huilen uit over de dood van een tweeëntachtigjarige man die een erg rijk gevuld leven had gehad, die fout was in de maffiaoorlog, die everywhere gebeen was en everything geseen had. Toch was er even wat onhoorbaar wimpergeknipper, waarbij het medeleven niet uitging naar the man, maar naar onze Heilige Drievuldigheid. Frank was dood. Hoe moest het nu? Ongemerkt was Frank Sinatra het glijmiddel van onze vriendschap geworden.

b.      Tijd: Het verhaal begint op 13 januari, het jaar wordt niet genoemd. Giph begint met de brief aan zijn moeder. Daarna gaan ze op vakantie naar La Palma. Het boek heeft een tijdsbestek van ongeveer twee weken. Het verhaal loopt niet chronologisch, er wordt veel gebruik gemaakt van flashbacks.

Personages:
Giph: de schrijver in het boek. Hij is gelukkig, ook al wil hij dit niet hardop zeggen. Hij heeft een mooie vriendin, Samarinde. Hij heeft het nog moeilijk met de dood van zijn moeder. Verder is hij succesvol schrijver en schrijft hij in dit boek een script voor een nieuwe film.
Samarinde: vriendin van Giph, zwanger. Samainde werkt als arts en verdient bij als fotomodel. Ze is minder arrogant dan de andere ‘beroemdheden’ die mee zijn naar La Palma.
Lotti: de moeder van Giph. Ze heeft een bijzondere relatie met Giphs vader, Lotti kan namelijk niet bij één man blijven. Hierdoor is ze vaak vreemdgegaan. Ze leed aan de spierziekte MS.
Phileine: Giph’s zusje. Giph en Phileine hebben een moeilijke band, deze verbetert als ze samen voor hun moeder moeten zorgen en het einde nadert. Phileine was de hoofdpersonage in een ander boek van Ronald Giphart: ‘Phileine zegt sorry’.

Beoordeling

Ik vond dit een leuk boek om te lezen. Giphart heeft een typische schrijfstijl. Hij schrijft op een mooie manier over de euthanasie van zijn moeder. Hij had hier veel moeite mee, maar stond er toch achter omdat zijn moeder er gelukkig mee was. Hij heeft het ook vaak over geluk, op verschillende grappige manieren: blz. 10: Toch neem ik de woorden ‘ik ben gelukkig’ niet luidop in de mond, want op het moment dat ik dat doe, blijk ik uit diezelfde mond maagepileptisch te meuren, dondert mijn vriendin van de trap en kan zij alleen nog maar kwijlen, raak ik verslaafd aan debiliserende spelletjes op tv, wil niemand mijn toekomstige boeken meer lezen of scripts afnemen, waardoor ik mijn hypotheek niet meer kan betalen en in een doos moet gaan wonen. In de harde werkelijkheid wordt men later namelijk helemaal niet gelukkig, maar oud, aftands, dement, arm, impotent en verramsjt. Wie ver voor het ‘en ze leefden nog lang & gelukkig’ een voorschot neemt (door zich bijvoorbeeld openlijk gelukkig te voelen & te noemen) neemt een groot risico. Niets zo broos als geluk, in tegenstelling tot de christelijke definitie van het begrip, waar een houdbaarheidsdatum aan zit.
Giphart gebruikt ook veel Engelse begrippen in zijn zinnen, hier maakt hij vaak een eigen woord van, dat half Engels, half Nederlands is.  Blz. 55: ‘voor de overige geldt: sla je slag, catch as catch can, pik in, ’t is winter!’
Ik had niet veel verwachtingen toen ik het boek ging lezen, ik wist alleen dat Ronald Giphart een leuke schrijfstijl had. Dat heeft hij in dit boek zeker laten zien. Na ‘ik omhels je met duizend armen’ heb ik ook ‘ik ook van jou’ en ‘Phileine zegt sorry’ gelezen. Ik vind ‘ik omhels je met duizend armen’ verreweg het best boek van hem. Er zit een serieuze verhaallijn in, die hij opleukt met grappen en cynisme.

Bronnen
wikipedia.nl
http://educatie-en-school.infonu.nl/samenvattingen/1520-ik-omhels-je-met-duizend-armen.html

leesautobiografie

hoi,
dit is mijn leesautobiografie:

Ik heb tot nu toe best wel wat boeken gelezen die op de leeslijst staan.
Vooral de boeken van Khaled Hosseini hebben veel indruk op mij gemaakt.
De verhalen die hij schrijft, spelen zich in zo'n andere wereld af dat ik het verschil schokkend vind.
Dat had ik bij beide boeken. Khaled Hosseini schrijft op een fijne manier en zorgt ervoor dat je graag door wil lezen.

Mijn leesgewoontes zijn niet zo bijzonder. In vakanties lees ik veel, met school heb ik er weinig tijd voor. Als ik gewoon school heb lees ik in bed af en toe, of als ik niet kan slapen.

Ik weet nog niet precies wat voor boeken ik leuk vind. Fictie, misdaad en thrillers vind ik in ieder geval niet leuk. Dat spreekt mij niet aan omdat ik me slecht in deze situaties kan verplaatsen en misdaad boeit me gewoon niet zo. Boeken die over levensverhalen van mensen gaan spreken me wel aan. Dan niet de autobiografieën, maar de verhalen uit het dagelijks leven.

Qua leesniveau zit ik denk ik tussen de 2 en 3. In de afgelopen zomervakantie heb ik wat moeilijkere literatuur gelezen en dat vond ik vaak wel leuk. Ik wil graag lezen en ook belangrijke boeken lezen, k denk dat dat goed is voor mijn algemene ontwikkeling.